Kieran Nooijen studeerde af als interieurbouwer bij Summa en presenteerde zijn werk op de Dutch Design Week 2025. Zijn verhaal is een perfect voorbeeld van ‘Makers van de Toekomst’. Terwijl velen bij de toekomst denken aan high-tech oplossingen, vond Kieran zijn inspiratie juist in de kracht van de natuur en de waarde van traditioneel ambacht.
Waar medestudenten kozen voor hout en metaal, wilde Kieran iets anders. “Ik mocht een eigen meubelontwerpen en wilde er een unieke draai aan geven,” vertelt hij. Die unieke draai vond hij via zijn ouders, die hem op het spoor van mycelium brachten: het wortelnetwerk van schimmels. Zijn ambitieuze plan was om voor zijn zelfontworpen roomdivider met zitgedeelte een volledige rugleuning van het materiaal te maken.
“Na veel onderzoek bleek dat echter een te grote uitdaging en niet haalbaar,” geeft hij toe. Maar in plaats van het idee op te geven, paste hij het aan. “Daarom heb ik mijn plan aangepast en er een lampenkap van gemaakt.”
Werken met mycelium is geen standaard klus. Het is een proces dat meer weg heeft van kweken dan van bouwen. “De uitdaging zat in het groeien en afbakken van de schimmel,” legt Kieran uit. “Je moet het in een mal laten groeien, waarbij je rekening moet houden met 15 tot 25% krimp. De mal moet dus flink groter zijn.”
Zijn kennis deed hij niet alleen op uit boeken. Na uren zoeken vond hij een leverancier en besloot er simpelweg naartoe te rijden. “Ze zeiden dat het adres eigenlijk alleen voor leveranciers was. Toen ik vertelde dat ik er meer over wilde weten en er drie kwartier voor had gereden, waren ze toch bereid me te helpen.” Hij vertrok met een zak grondstof – een mix van hennep en schimmelsporen – en een schat aan kennis over het proces, van de juiste temperatuur tot de noodzaak voor luchtgaten zodat de schimmel kan ademen.
De keuze voor mycelium was geen gimmick. Het kwam voort uit een diepgewortelde overtuiging. “Het duurzaamheidsaspect heeft mijn keuze zeker gestimuleerd,” zegt Kieran. Mycelium wordt al gebruikt als biologisch afbreekbaar alternatief voor piepschuim en doodskisten. “Omdat het een natuurlijk groeiproces is op een restproduct, is het heel duurzaam.”
Deze filosofie trekt hij door in al zijn werk. “De rest van het meubel heb ik ook gemaakt van restmateriaal. In plaats van dat mensen massiefhouten eettafels weggooien, haal ik ze gratis op om er nieuwe meubels van te maken.”
Ondanks zijn innovatieve project, is Kieran’s visie op de toekomst van zijn vakgebied genuanceerd. Hij ziet een onvermijdelijke opmars van automatisering. “Ik denk dat de interieurbouwwereld steeds meer zal automatiseren, vooral om de arbeidsdruk te verminderen. Persoonlijk vind ik dat jammer, omdat het ambacht van het meubelmaken daardoor verloren gaat.”
Hij merkt nu al dat alles sneller en goedkoper moet, waardoor het traditionele handwerk onder druk staat. De toekomst van ambacht, zo vreest hij, wordt een niche voor de elite. “Ik vermoed dat ambachtelijk maatwerk steeds meer iets wordt voor mensen die de waarde ervan inzien en bereid zijn ervoor te betalen. Als ik een realistische prijs voor mijn examenmeubel zou moeten vragen, inclusief alle uren, zou waarschijnlijk niemand het kopen.”
Toch vindt hij zelf een manier om het ambacht levend te houden. In zijn dagelijkse werk doet hij standaard interieurbouw, maar na werktijd bloeit zijn passie op. “Voor mijn eigen projecten zoek ik de uitdaging in recycling. Bijvoorbeeld als mensen vragen om van een oude kast iets nieuws te maken of een antiek meubel te repareren.”
Wat zou hij de makers van de toekomst willen meegeven? Zijn advies is helder en direct. “Volg de opleiding omdat je écht iets wilt leren, niet omdat het moet. Ik begeleid zelf stagiairs en het verschil tussen iemand die leergierig is en iemand die er alleen is omdat het verplicht is, is gigantisch. Sta daarnaast open voor alles. Probeer dingen gewoon, ook als je denkt dat je het niet leuk vindt. Dan kun je achteraf altijd nog oordelen.” Een les in leergierigheid en openheid, van een maker die bewijst dat de toekomst zowel in innovatie als in traditie geworteld is.
